Operatorzy jednostek specjalnych, dopóki pozostają w służbie czynnej (a często i po niej), nie ujawniają ani swoich twarzy, ani prawdziwych nazwisk. Są dokładnie określone zasady, kiedy żołnierzowi Wojsk Specjalnych można zrobić zdjęcie, ile procent twarzy można pokazać, jaki profil itp. Zawsze tłumaczy się to zachowaniem anonimowości przez operatorów i zapewnieniem bezpieczeństwa im i ich bliskim. Ale czy nie ma w tym czegoś więcej?
Myślę, że żaden temat nie przyciągnie Waszej uwagi tak, jak kobieta. Dlatego od kobiety zacznę opisywanie ostatnich wydarzeń. Będzie o konkretnej kobiecie, która jest ostatnio pewnie najsławniejsza w Polsce. I o złamanej nodze.
Na końcu dzisiejszej Ewangelii padają bardzo ważne słowa: „Niech mowa będzie tak, tak; Nie, nie”. Jak więc powinien mówić mężczyzna?
Jeśli wierzyć materiałom na stronach jednostek, każdy operator rozpoczyna swoją przygodę od napisania wniosku i życiorysu. Za tymi dwoma dokumentami kryje się bardzo ważna informacja: wiem, kim jestem i wiem, kim chcę być.