Często pisałem na blogu o sukcesie. Nierzadko pojawiał się też temat wielkich misji i zmiany świata. I pod tym wszystkim podpisuję się obiema rękami – głęboko wierzę, że właśnie do takich rzeczy powołuje nas Bóg. Ale odkrycie powołania to dopiero początek. Przydałoby się też zacząć je realizować. I tutaj z pomocą przyszedł mi psalm 131. Pieśń stopni. Psalm Dawida. Panie, moje serce się nie pyszni…
Jedną z cech kandydata na operatora, którą psychologowie sprawdzają w czasie rekrutacji, jest skłonność do ryzyka. Idealny kandydat musi znajdować się gdzieś pomiędzy postawą „jest ryzyko, jest zabawa” a „wolę być po bezpiecznej stronie”. Z jednej strony musi umieć wejść w sytuację ryzykowną – bo właśnie w takie miejsca będą go wysyłali. Z drugiej – powstrzymać się przed działaniem, które naraziłoby jego albo sekcję…
W znanym kawale chińscy generałowie decydują się na atak przeciwnika małymi grupkami – takimi po 2-3 miliony żołnierzy. I nawet poza wojskiem niektórzy ludzie się z tego dowcipu śmieją. Co ciekawe, wiele osób w swoim życiu stosuje dokładnie taką samą strategię i nie widzi w tym nic śmiesznego, a wręcz uważa to za oczywisty i jedyny sposób realizacji zadań. Operator jest szkolony tak, żeby mógł…
Chyba każdy, kto miał w swoich rękach broń, spotkał się z problemem zacięcia. Zabrudzenie albo zbyt lekko wciśnięty nabój do magazynka potrafi uniemożliwić oddani strzału z każdej broni. Podobnie jest w naszym życiu – pozornie mała sprawa potrafi nas zablokować i uniemożliwić nam efektywne działanie. Dlatego powinniśmy się nauczyć usuwać życiowe zacięcia.
Swoją przygodę ze strzelectwem zaczynałem od pneumatycznej strzelnicy sportowej. Chociaż było to jeszcze w XX wieku, pamiętam doskonale naukę przyjmowania postawy strzeleckiej stojąc: stopy równolegle, ciało lekko odchylone do tyłu w prawo, łokieć na biodro, drugi prostopadle do tułowia. Miało to zapewnić maksymalną stabilność w czasie celowania i strzelania. Podobne nauki potem przechodziłem w wojsku, aż w końcu kiedyś ktoś mi powiedział, że w warunkach bojowych musisz…
„Czemu Bóg nic z tym nie zrobi(ł)?” to pytanie, które często słychać w ustach przeciwników wiary w Boga, przeciwników Kościoła, a także osób wierzących. Zaryzykuję stwierdzenie, że każdy wierzący nie raz zadaje je w ciągu swojego życia. Patrząc na historię Jana Chrzciciela myślę, że nawet ten, którego Jezus określił jako „największy spośród urodzonych z niewiasty”, zadawał sobie to pytanie. I dzisiejsza Ewangelia pokazuje, jak Jezus mu na to pytanie…